Zooo lekker dat ik geen 21 meer ben.

31-03-2019

Met m'n armen in de lucht, voetjes van de vloer en in het bijzijn van prettig gestoord gezelschap hoor ik mezelf dit gisteravond lachend zeggen; 'Wat heeeeeeerlijk dat ik geen 21 meer ben!!', - of voor mijn part 17 ofzo.. en dan bedoel ik vooral, wat voelt het ontzéttend lekker dat ik niet meer zo onzeker ben als vroeger!

Hoewel ik 'vroeger' een lichaam had waar ik nu meteen voor zou tekenen, zou ik voor geen goud m'n handtekening zetten onder de bijbehorende leveringsvoorwaarden! :)  Altijd maar zo twijfelen aan mezelf, of ik wel leuk genoeg was, slim of ambitieus genoeg was, origineel genoeg was, dun genoeg was, aantrekkelijk of mooi genoeg was. Altijd maar denken dat de ander dat wél allemaal was, en ik niet.. of op z'n minst in elk geval mínder. 

Of ik me hier toen bewust van was?? Dat ik mezelf niet zo hoog inschatte? ..Nee... ik denk het niet. Ik was gewoon net als iedere andere tiener een vrouw in wording.. De bijwerkingen van dat groeiproces kreeg ik, net als ieder ander, gratis en voor niks meegeleverd. 

Als ik nu even terug kijk naar gisteravond, naar dat moment op de dansvloer, met 't lichaam wat ik nu heb, prijs ik mezelf gelukkig. 'Het is goed zo'. Er staat er een bosvruchtensmoothie naast me. Mjijn kinderen springtouwen ondertussen met elkaar in de woonkamer.. Manlief zit Formule1 te kijken met een vriend. 't Zonnetje wat op de keukentafel schijnt past helemaal bij deze ZONdagmiddag. De enorme ovenschaal lasagne die klaarstaat in de oven doet vermoeden dat daar straks met vrienden van gegeten gaat worden. En ineens voel ik het. 

Ik voel me tevreden. Tevreden over de chaos, de orde, alles wat ik heb, alles wat ik niet heb.. Het gevoel van 'het is oke zo'. Het is heerlijk om de sterren van de hemel te dansen en te voelen dat het goed is. Heerlijk om te voelen dat je alcohol niet nodig hebt om op het leven te proosten. Alhoewel ik graag proost met je hoor met een glas in de hand. Heerlijk om na de sapjes van gisteravond die smoothie te proeven en te weten dat er voor alles een tijd is. 

Er zijn dagen om te feesten, dagen om puin te ruimen, dagen om te proosten op gelach, dagen die lijken te verzuipen in ongehuilde tranen. Er zijn dagen bij dat ik alleen- zijn heerlijk vind, en dagen dat ik mezelf stort in het gezelschap van anderen... Geen dag is hetzelfde en geen dag gaat voorbij dat er onvoorziene dingen gebeuren, die me meer vragen dan ik had verwacht.. Geen dag verloopt perfect. En dat is nou precies wat ik er zo lekker aan vind.


Ik ben veel meer tevreden dan toen. Tevreden in het 'niet weten van antwoorden' ... in volkomen vrede met de onvolmaaktheid van mijn dagen, mijn lichaam, mijn capaciteiten, mijn relaties en moederschap. En dat gevoel, dat gun ik iedere 21- jarige... Dat het goed is zo. Hoe het ook is. 

Als ik nu iets tegen mijn 21-jarige zelf zou kunnen zeggen zou het dus ook zo'n onvolmaakte poging zijn tot een hippe quote.. iets in de trend van: 

Lieve schat, wat ben je toch heerlijk. Met alles wat je hebt en alles wat je niet hebt. Wat ben je leuk. Wat ben jij de moeite waard om te leren kennen. En wees maar lekker je onbevangen, vrije zelf. Dans gewoon naar hartelust. Ruim puin als dat nodig is. Proost op de dag, hoe die ook verlopen is, en ontvang de ander in al haar /zijn onvolmaakte schoonheid. Daarmee ben jij een geschenk aan de wereld, en een lekker mens om bij te willen zijn. Het is goed zo, vertrouw me maar.

Liefs,

 ...je oudere zelf.


© 2017 Mirjam Ros. Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin