Onderbroeken paniek!

Paniek!! Het is ochtendspits op een schooldag. Met kleren voor de kinderen in mijn ene hand gris ik gauw wat eigen kleren van de grond en van de frans brocante kapstok en graai ik met de andere in het ondergoed mandje nr een schone onderbroek. Naar een onderbroek ja, zo'n heerlijke gewone katoenen Hema onderbroek, niks fancy ofzo.. maar één blik in het mandje vertelt me dat alle schone onderbroeken blijkbaar nog op reis zijn van de droger naar de wasmand. Grrr! 'Waarschijnlijk liggen ze in de wasmand beneden' denk ik dus loop ik de trap af en roep ondertussen 'Jongens...! Aankleedtijd!'. Beneden aangekomen vind ik een geopend pak rijstewafels, een bord op de grond met chocopasta korstjes, kussens overal en nergens op de grond, één kind verstopt onder een deken en eentje die door de woonkamer fladdert als een fantasie eenhoorn 'hihihiiiihiiiihiiiii!!!' En een stapel was op de oude klepbank...maar van onderbroeken geen spoor te zien. 

Dit gebeurde gisteren. Het overkomt me wel eens vaker en je vraagt je misschien af waarom ik hier nou moeilijk over doe? Nou, ik zat vandaag te denken dat het lege onderbroekenmandje misschien wel symbool staat voor iets anders. Je moet weten dat ik namelijk altijd heel erg mijn best doe om de onderbroekenmandjes van de kinderen gevuld te houden, vooral die van de jongste die in de fase zit waar de onderbroeken met tweetallen tegelijk richting de wasmand vliegen.

....Hoe komt het nou dat de míjne alwéér leeg is? vraag ik mezelf af terwijl ik weer naar boven loop. Ik erger me er echt aan. Nou moet ik in alle haast ook nog gaan schatgraven naar een zwarte onderbroek tussen de stapel(s) schone ongevouwen was, met daarin talloze zwarte items... en dat terwijl het aankleedtijd is. Inmiddels heb ik haast en heb ik daar nou net een enórme hekel aan.

Misschien ergert het lege onderbroekenmandje me zo omdat ik zo mijn best doe. Voor de ánder althans. Misschien erger ik mezelf aan het feit dat ik altijd als laatste kom op het to-do lijstje, dat juist míjn onderbroeken mandje leeg is en niet die van hén! Maar, dacht ik dus vandaag, blijkbaar zorg ik er zelf voor, of beter gezegd zorg ik níet voor mezelf en ben ik altijd bezig met de belangen van de ander. 

Onderbroekenpaniek door eigen schuld dus.. en zo ontzettend onnodig!

Vandaag was het anders. Wonder boven wonder waren er drie heuse zwarte katoenen Hema onderbroeken in mijn mandje verschenen die ik er zelf niet ingelegd had en ben ik blij met manlief die vaker dan ik trouw het wasgoed naar boven sjouwt nadat hij het opgevouwen heeft. Ik voel me nog geliefd ook bij het zien van die drie. Dankbaar pak ik er eentje en lach ik om de paniek van gisteren.