O, denneboom
Wanneer komt de snééuw nou mama??? Vraagt mijn kleine nieuwsgierige kerstelf van 4 vanaf de achterbank. Ze kijkt me aan en ik zie aan haar ernstige blik dat ze om een serieus antwoord verlegen zit. 'Tja, wanneer alle blaadjes van de bomen gewapperd zijn lief', antwoord ik terwijl ik over de natte klinkers de straat uitrijd. Óveral liggen blaadjes op de weg, de meesten geel en anderen gekleed in de welbekende herfst-trend-kleuren van dit jaar.
M'n kleine kerstelf kijkt omhoog naar de stokoude bomen waar we onderdoor rijden en slaakt een diepe zucht.
'.....maar....dat duuuuuuurt nog zo laaannnggg...........' zegt ze verdrietig. Opnieuw zie ik de ernst van deze constatering op haar gezicht. 'Er hangen inderdaad nog best veel blaadjes aan de bomen he?' ....'Nou, dat betekent anders heus niet dat er zeker te weten sneeuw komt hoor!' snauwt mijn iets grotere kerstelf naar de achterbank. 'Dat weet je niet, of er wel sneeuw komt.' (pijnlijke stilte) Om de snauw iets te verzachten reageer ik nog door te zeggen dat we er wél vanuit kunnen gaan dat het gaat vriezen. Dat weten we tenminste zeker hier in VRIESland. Dat zelfverzonnen woordgrapje van mijn 7 jarige kerstelf maken we sinds we hier wonen en doet het nog altijd goed. Ook nu tovert het een glimlach op ieders gezicht. En daarmee eindigt het gesprek.
En zo gaat het. Na de herfst komt de winter. En als Sinterklaas straks komt, en dan weer weg is, wordt het Kerstmis. "Klink klokje klingelingeling, klink klokje kling. Kerstmis is gekomen met zijn groene bomen..." Zo, Alsjeblieft! Nu heb je dat liedje voorlopig weer in je hoofd! ..Graag gedaan ;)
Onze groene O-denne-boom hebben we uit een bos gesleept vorig jaar. Als echte houthakkers de mooiste uitgezocht en boven op het dak van onze auto gebonden met een touw. Thuis gekomen trots dat ding in de kamer gezet, bleek hij toch weer groter dan gedacht. Manlief een mooi kruis gemaakt voor onder de voet. En hij staat. Hupsa! Ik zoek gewoontegetrouw Maria Carey op en dankzij de kerstliedjes en de verse kerstboom is er meteen hét kerstgevoel. De doos met versieringen staat bij de boom en we hebben geen zin om een dag te wachten totdat die boom ook beseft waar hij voorlopig staat dus beginnen we enthousiast met het ophangen van de hartjes, de sterretjes met belletjes eraan, de lichtjes erin (die wonderbaarlijk genoeg toch ieder jaar weer in de knoop zijn geraakt toen ze stilletjes op zolder lagen te wachten), en geen piek. Nee geen piek, maar een grote ster die belletjes heeft die klinken zoals die van de rendieren van de kerstman. Perfect! We dansen samen, althans m'n mini me en ik dan, op het vloerkleed en strekken onze handen in de lucht al zingend "let it snow let it snow let it snow..." Perfect.
De vreugde van die paar uur sjouwen en ploeteren door het bos tot en met het versieren van de boom bij thuiskomst maken bij mij een soort gelukshormoon aan. Het liefst wil ik de rest van de maand dan ook gewoon elke dag buiten eten bij een zelfgemaakt kampvuur, broodjes eten van een stok en verder niks.
Ja verder niks. Zou fijn zijn! haha. Bij ons is het met kerst ook altijd wel een topdrukte. Gezellige drukte dat wel. Maar ook wel veel gedoe met véél te opgewonden kids (en alles wat bij vakantiestress hoort - zie andere blog), onhandige werkuren op onhandige dagen, heen en weer gesjees tussen onze ouders en de supermarkt.. Er wordt gelogeerd met z'n allen in 1 huis, en dat zijn er bijna 20 waarvan bijna 10 oververhitte kids. Er wordt lekker gegeten. Cadeaus worden uitgepakt onder de boom. De kerstliedjes blijven galmen. De hei en het bos wordt druk bezocht. Er worden diepe gesprekken gevoerd, soms spelletjes gespeeld en geproost. MAAR, we doen het allemaal graag omdat het maar 1 keer in het jaar kerst is. We zetten alles op alles om er toch wat van te maken! Ookal is het veel. Da's dan hoe de kerstdrukte bij ons thuís gaat. Dan heb je natuurlijk school, werk en kerk nog. Maar goed, ik loop een beetje op de zaken vooruit.
Vandaag was het op school nog lekker leeg. Geen kerstversieringen nog. Want nee, eerst komt Sinterklaas. Dat moet eerst natuurlijk. En dan moeten alle blaadjes van de bomen wel zijn afgewaaid denk ik.. Daarna zal er wel ergens een doos tevoorschijn getoverd worden en worden de groenen bomen ook dit jaar weer opgetuigd in de klas. Voor ons wordt dit jaar een bijzonder jaar. Aangezien onze scholen gaan fuseren na dit seizoen is dit de laatste keer dat we het zo vieren met ons kleine knusse schooltje. Het schooltje wat al 100 jaar zo was, waar ouders zelf op hebben gezeten en nu hun koters zien opgroeien bij soms nog dezelfde juf. Bravo! Voor die juf trouwens, want da's een hele leuke ;) Een school vol herinneringen over sfeer, zo ook rondom kerst. Maar eerlijk is eerlijk, niemand zit er op te wachten om weer alles te moeten organiseren terwijl er al zoveel moet gebeuren natuurlijk. Begrijpelijk ook, want het is allemaal extra en het móet leuk zijn met de kerstviering. Het móet leuk zijn. En als dat het niet is, dan doen we gewoon alsof.
Nu, even weer terug naar de ernst van mijn 4 jarige kerstelf. Die zit ermee in haar maag of het nou nog wel gaat sneeuwen. En dat kan ik me best voorstellen, want het is ook gewoon super leuk om snow angels te maken en te lachen om het gestuntel met sneeuwballen en gladde zolen. Ik zou tegen haar kunnen zeggen dat het precies op 24/25/26 december gaat sneeuwen, maar ja.. we weten allemaal hoe klein die kans is. Wat ik wél kan doen is mijn best. Mijn best doen om het gevoel van kerst voor haar in scene te zetten. Een beeld te schetsen wat bij winter hoort en kerst, waardoor zij later als ze groot is terug kan denken aan 'die heerlijke tijd van toen'. Wat zal zij zich dan herinneren van die kerst op school? ............Waarschijnlijk zou ze de chocolade kransjes herinneren ;) Die zijn namelijk favoriet!
Ik hoop dat ik het goede beeld kan schetsen voor haar. Een realistisch beeld. Een ontspannen beeld het liefst. Niet eentje met veel gestress over haar haren die ingevlochten móeten worden, de mailloit die niet vies mag worden enzo..
Niet over hoe de ballen allemaal netjes verdeeld horen te worden over de kerstboom (ipv allemaal op 1 takje). Of over dat ze zich moet gedragen en stil moet zijn aan tafel. Nee, ik hoop dat ze terug zal denken aan een laatste kerst op dit schooltje waarin ze verwonderd was over al het moois. Waar ze hoorde over het oude baby'tje in de voerbak wat gelukkig niet opgegeten werd door de koeien in de stal. Waar ze kon lachen en dansen, kerstliedjes kon zingen en koekjes kon eten omdat het mocht!
Ja ja, ik weet heus wel dat het nog niet zover is, en dat sinterklaas eerst nog moet.. Dat is niet te missen want het Sinterklaasjournaal wordt hier intens gekeken. ;) Maar toch ga ik me vast buigen over wat ík kan doen om die Sti-hille Nacht, Heiiiii-lige Nacht te vieren op een manier die onvergetelijk is. Ik hoop alleen wel dat de andere moeders ook een beetje moeite gaan doen voor deze laatste keer want in m'n eentje heb ik er ook geen zin in.
Ik zet in op kampvuren met marshmellows gepaard met Jamie Olivers Epic Hot Chocolate, traditionele accapella gezongen kerstliederen (desnoods begeleid door vals blokfluit spelende kinderen), prachtig versierde kerstbomen, lichtjes, knutselwerkjes van kerststerren voor de ramen.. Juffen & moeders die zich toch weer inspannen voor deze ene keer, omdat het maar 1 keer de laatste kerst is.. Zelfgeschreven gedichten, uitbundig gezongen gloria's... en ik kan nog wel even doorgaan. Strobalen, kerstkransjes, glimlachende vaders, beweeglijke peuters en kleuters... Tieners die zich laten verleiden tot de polonaise op Felice Navidad en het herbeleven van deze ouderwetse kindervreugde.
En het liefst nog mét verkleedpartijen van een stel ezels, herders en engelen in de nacht. Ik wil heus wel de kop van de ezel zijn, ik zoek alleen nog iemand voor de staart.

PS. wil je ons avontuur van het kerstboom kappen van vorig jaar zien? Gefilmd door de 7 jarige kerstelf zelf.
https://www.facebook.com/mirjam.ros.7/videos/vb.590412674/10154312021387675/?type=3
Foto's & video's op deze site zijn eigendom van Mirjam Ros en dienen niet gekopieerd of gebruikt te worden zonder toestemming.